Sztuczna nora w terenie -lokalizacja i budowa.

Sztuczna nora.

Przedstawioną na rysunku - popularną w Niemczech sztuczną norę wykonujemy w dowolnym okresie pamiętając o następujących zasadach. Skomplikowane formy budowy sztucznych nor nie maja znaczenia. Można budować nory w formie V lubU ale najprostsze do wykonania są nory z jednym dolotem do komory. Komora musi być wykonana bardzo starannie. Najlepiej ją wymurować. Na małym, równoległobocznym fundamencie pociągnąć mury wewnętrzne do wysokości 30 cm. W komorze przed rurą należy wymurować cokół który podzieli dojście do komory. Odstęp między murem zewnętrznym a cokołem może wynosić tylko 16 cm, ponieważ lis w ucieczce przed psem nie obiega cokołu dookoła lecz wbiega bezpośrednio do rury. Komora-ma wymiary 60x60cm. Nakrycie komory to słupki betonowe lub dębowe. Aby lis chętnie zasiedlał ten typ nory w komorze należy wykonać legowisko z drewna. Do dwóch kantówek 6x4cm przybić deski gwoździami. Komora jest najwyższym punktem nory, aby woda o ile się tam dostanie mogła szybko ściec i aby było ciepło Głębokość położenia komory zależy od tego czy np. będzie się nad nią orało. .Minimum przykrycia to 50cm ziemi nad sufitem. Wszelkie szpary uszczelnić papą nie folią. Do budowy nie używać rur plastikowych. Mogą być rury drenarskie o średnicy nie większej niż 20cm.Rury powinny mieć nasówki. Długość rur do komory lęgowej powinna wynosić od 12 do 20 metrów. Sztuczne nory należy budować w polu. W lesie nie są chętnie zasiedlane. Idealnym miejscem na taką budowę są rowy, cieki,skarpy. Unikać należy przy budowie stron nawietrznych. Idealnym będzie nasłoneczniona strona zasłonięta od wiatru. Najczęstszą przyczyną nie zasiedlania nor są przeciągi co dzieje się głównie przy norach z dwoma dojściami.

Koordynując takie działania na kilku obwodach można pokusić się o budowę szablonu na którym można odlać cokół /pusty w środku/ i ściany zewnętrzne, pasujące do siebie. Taka mini wytwórnia prefabrykatów w ciągu kilku dni przygotuje materiał na kilkanaście nor.

Polowanie jest bardzo proste. Jamnik puszczony do nory wypycha lisa często błyskawicznie. Nam pozostaje tylko trafić uciekającego mikitę i czekać aż pies wyjdzie z nory. Stawać należy za wylotem, używać śrutu nr 2. Do tego typu nory nigdy nie puszczać dwóch psów równocześnie. Nory sprawdzamy raz w tygodniu najlepiej w godz 8-10. W okresie cieczki przy odrobinie myśliwskiego szczęścia no i oczywiście celnych strzałach dzienny pokot może być całkiem niezły. Nory te mają kilka zalet. Nie mogą stanowić schronienia dla borsuka który jest bardzo niebezpieczny dla psów, nie mogą też być przyczyną utracenia psa co często się dzieje, przy obsunięciu się ziemi w norze. Podejście do okna po każdym polowaniu czy penetracji należy zamieść gałęzią. Tu jeszcze dodatkowa rada okno powinno wychodzić na piasek na którym doskonale znać ślady. Umożliwia nam to obserwację nory z daleka /przez lornetkę/ i stwierdzenie czy na podejściu są ślady czy nie. Jeśli ich nie ma nie warto puszczać psa i tracić norę na kilka dni zanim wywietrzeje. Podejście trzeba dobrze obejrzeć bo zdarza się że lis schodzi do okna z góry i wtedy tropy mogą być z daleka niewidoczne. Jeżeli z jakichkolwiek powodów / np. młody i niedoświadczony pies oszczekujący lisa z daleka / lis nie chce opuścić nory a pies wyjdzie na zewnątrz , należy natychmiast zabrać psa jak najdalej - najlepiej oddać go pomocnikowi a samemu stanąć bez ruchu i czekać. Często lis opuszcza norę błyskawicznie ale w okresie cieczki może się zdarzyć, że w norze jest kilka psów przy jednej suce i nasza cierpliwość może być wystawiona na długą próbę. Z reguły w takiej sytuacji wyraźnie /przy bezwietrznym dniu / słychać otrzepywanie się lisa w norze. Jeśli uda nam się strzelić lisa radzę nie zachwycać się zdobyczą tylko wyczekać jeszcze parę minut a potem puścić ponownie psa. Może bowiem się zdarzyć, że całe wesele toczy się dalej o ile pierwszym lisem który opuścił norę nie była suka. Pozostałe psy mogą wtedy nie opuścić szybko nory.