Broń śrutowa sportowa

W trakcie jednej z myśliwskich dyskusji zrodziło się pytanie czy używanie w strzelectwie myśliwskim broni śrutowej sportowej jest prawidłowe czy nie?
Korzystając z możliwości jakie dają mi szpalty "Braci Łowieckiej" przedstawiam swój punkt widzenia oparty o wieloletnią praktykę jako instruktora strzelectwa myśliwskiego i trenera klubów "Strzelec" i "Dziesiątka" w Koszalinie w latach 1990 -2000. W okresie tym moi wychowankowie zdobywali wielokrotnie oprócz znaczących sukcesów w strzelaniach myśliwskich także tytuły mistrzów i wicemistrzów Polski w konkurencjach sportowych. Ich droga w karierze zawodniczej zawsze przebiegała podobnie. Najpierw strzelanie myśliwskie a następnie stopniowo przejście do wyczynu. Zawsze też na początku była w użyciu broń myśliwska a następnie broń sportowa w coraz lepszym wydaniu. Tylko taka broń mogła bowiem sprostać wymogom stawianym przez wyczyn na wysokim poziomie i gwarantowała oczekiwane, adekwatne do pracy i założeń treningowych efekty. 
Obowiązujące przepisy PZŁ dotyczące strzelectwa myśliwskiego w żadnym miejscu nie ograniczają możliwości stosowania do strzelań wieloboju myśliwskiego ani do polowania broni śrutowej sportowej. Nie definiują też, co należy rozumieć przez broń śrutową sportową. Również przepisy, jakimi posługują się organa wydające zezwolenia na zakup broni nie rozróżniają pojęć broń śrutowa myśliwska a śrutowa sportowa. Nie stawiają również żadnych ograniczeń, co do kalibru, stosowania określonych wierceń czy też innych innowacji technicznych. Broń sportowa śrutowa jest pochodną broni myśliwskiej śrutowej. Od broni myśliwskiej różni ją jednak kilka szczegółów. Są to: brak samoczynnego bezpiecznika, bezpiecznik z selektorem spustu - urządzeniem umożliwiającym wybór kolejności strzałów z górnej bądź dolnej lufy, jeden spust umożliwiający błyskawiczne oddanie drugiego strzału, szeroka wentylowana szyna zapewniająca szybkie chłodzenie luf, brak bączków do pasa, co niejako zmusza użytkownika do przenoszenia broni złamanej, duża wyraźna muszka - często wymienna i najistotniejsza rzecz - technicznie wyższy standard wykonania. Poprzez wyższy technicznie standard należy rozumieć przede wszystkim dbałość o solidne wykonanie poszczególnych egzemplarzy i taką ich techniczną konstrukcję, aby zapewniła maksymalne bezpieczeństwo użytkownikom. Wiąże się to z dużo intensywniejszą eksploatacją broni używanej do strzelań na strzelnicach. Odmiennie przedstawia się sprawa przy broni sportowej kulowej. Tam przepisy zabraniają stosować i do polowania i do strzelania na strzelnicach broni sportowej kulowej. Chodzi tutaj o broń kulową kalibru 5,6 mm z bocznym zapłonem. Problem ten poruszałem w książce,,Strzelectwo myśliwskie dla początkujących i zaawansowanych" w rozdziale dotyczącym budowy broni śrutowej. 
Istotną rzeczą przy omawianiu tego zagadnienia jest fakt, że wielobój myśliwski jest niczym innym jak konkurencją sportową. Rozgrywane są przecież zawody ligowe, pucharowe itp. gdzie liczona jest punktacja indywidualna, drużynowa itp.
Mamy, więc do czynienie z konkurencją a raczej zestawem konkurencji - strzeleckim wielobojem. 
Jeżeli chodzi o wygląd, broń śrutowa sportowa jest bronią często wykonaną skromnie. W przeciwieństwie do bogato zdobionej, grawerowanej posiadającej piękne drewno broni myśliwskiej, w broni śrutowej sportowej stawia się głównie na mocną konstrukcję oraz bezpieczeństwo / budowa zamków, baskili, haków/ a nie na wygląd. 
W Polsce rocznie strzela się około 5 milionów rzutków, na co zużywa się około 7-8 milionów sztuk amunicji śrutowej. Sport strzelecki rozwija się coraz dynamiczniej. Trudno sobie wyobrazić, aby wyniki uzyskiwane obecnie przez czołówkę strzelecką były możliwe do uzyskania bez użytkowania odpowiedniej dla tego celu broni śrutowej. Takie wymagania może spełnić użytkowanie jedynie broni śrutowej sportowej i zakup takiej broni polecam wszystkim tym, z którymi spotykam się na szkoleniach, obozach i zawodach.
Obecny stan zwierzyny drobnej doprowadził do tego, że broń śrutowa na polowaniu w wielu regionach Polski jest używana bardzo sporadycznie. Używa się jej głównie na strzelnicy a tam liczy się najpierw bezpieczeństwo użytkownika. Wystrzelenie w ciągu jednego sezonu kilku lub nawet kilkunastu tysięcy sztuk amunicji musi doprowadzić zwykłą broń myśliwską do bardzo szybkiego zużycia. Obserwowane przeze mnie awarie broni podczas strzelań - łącznie z dwukrotnym rozerwaniem luf dotyczyły broni typowo myśliwskiej - nigdy sportowej. 
Skuteczność strzałów na polowaniu jest taka sama lub lepsza niż w broni typowo myśliwskiej, więc jej stosowanie jest jak najbardziej zasadne.
Reasumując powyższe uważam, że stosowanie sportowej broni śrutowej na strzelnicach wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa jej użytkowników i gwarantuje najwyższą skuteczność strzałów. Wpływa to znacząco na uzyskiwanie wysokich wyników strzeleckich, co z kolei umożliwia branie udziału w zawodach strzeleckich z dobrym skutkiem. Posługiwanie się w strzelaniu sportowym bronią myśliwską, która ze względów konstrukcyjnych oraz materiałów, z jakich jest wykonana - jest nie dostosowana do dużych i intensywnych obciążeń, prowadzi do jej szybszego zużycia i naraża jej użytkownika na duże wydatki, co wydaje się też być nie bez znaczenia. Decyzje więc o zakupie broni sportowej śrutowej i używanie jej i do polowania i na strzelnicy wydają się być jak najbardziej zasadne i nie kolidujące z obowiązującym prawem.

Andrzej Szeremet